ETT Intubacja rurki nosa Rae 6,0 mm rurki endotrachealnej PVC

Rurka endotrachealna jest metodą wprowadzenia specjalnej rurki endotrachealnej do tchawicy lub oskrzeli przez usta lub jamę nosa.który ma różne rozmiary, aby dostosować się do różnych potrzeb medycznychW tym od 3,0 do 10,0 mm.

Rurka endotrachealna z kajdankami jest rodzajem rurki nosnej używanej do zarządzania dróg oddechowych i wentylacji mechanicznej.ale zawiera również nadmuchiwalną mankietkę na odległym końcu rury.

 

Oto kilka ważnych wskazówek dotyczących opakowanych kanałów nosowo-trachealnych:

 

• Konstrukcja: Zamknięte rurki endotrachealne są zazwyczaj wykonane z elastycznego tworzywa sztucznego lub silikonu.Mankieta znajduje się w pobliżu dystalnego końca rurki i jest nadmuchany, gdy rurka jest w odpowiedniej pozycji.

 

• Nawijanie mankiety: mankieta przewodu nosa jest nawijana w celu utworzenia szczelnego uszczelnienia w trakerii, co zapobiega wyciekowi powietrza i zmniejsza ryzyko aspiracji.Mankiet jest zazwyczaj napełniany powietrzem za pomocą strzykawki, a ciśnienie jest monitorowane w celu zapewnienia, że pozostaje w zalecanym zakresie.

 

• Zalety: Zamknięte rurki endotrachealne nosa mają kilka zalet, w tym lepszą kontrolę wentylacji, mniejsze ryzyko aspiracji i możliwość zapewnienia wentylacji pod ciśnieniem dodatnim.Są one powszechnie stosowane u pacjentów dorosłych., zwłaszcza w warunkach intensywnej opieki.

 

• Rozważania: przy użyciu rękawnej rurki endotrachealnej nosa ważne jest, aby uważnie monitorować ciśnienie rękawówki, aby uniknąć nadmiernego lub niewystarczającego nadmiaru nadmiaru.Podwyższenie temperatury może powodować wyciek powietrza i nieodpowiednią wentylację.Regularne monitorowanie i regulacja ciśnienia mankiety są niezbędne do utrzymania odpowiedniej uszczelnienia.

 

Szczegółowe kroki w zastosowaniu opakowanej rurki endotrachealnej są podobne do innych technik intubacji nosa, jak opisano wcześniej.Należy zwrócić dodatkową uwagę na prawidłowe napełnienie manchetu i monitorowanie w celu utrzymania bezpiecznych dróg oddechowych i skutecznego wentylacjiPracownicy służby zdrowia przeszkoleni w zakresie zarządzania drógami oddechowymi powinni przestrzegać ustalonych protokołów i wytycznych podczas korzystania z kajdankowanych rurek nosowych.

• Gładki, wypięty i starannie ukształtowany czubek z kapturą, który wspomaga intubację i zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa i komfortu pacjenta.
• Mankieta rurki endotrachealnej (ETT) jest zaprojektowana tak, aby zapewniać uszczelnienie dróg oddechowych, umożliwiając przepływ powietrza przez ETT, ale uniemożliwiając przepływ powietrza lub płynów wokół ETT.
• Wysokiej objętości i niskiego ciśnienia mankiet pomaga zapewnić skuteczne uszczelnienie mankietki niskiego ciśnienia, do intubacji podczas długotrwałej wentylacji.
• Ślady głębokości intubacji i wstępnie zamontowany złącze 15 mm.

1. Odpowiedni do intubacji zarówno doustnej, jak i nosowej.
2. Linia rentgenowska pozwala na bezpieczną kontrolę pozycji.
3. Oczy Murphy'ego włączone jako dodatkowy element bezpieczeństwa.

Intubacja:

1. Podczas intubacji lekarz zazwyczaj stoi u góry łóżka, patrząc w stronę stóp pacjenta, a pacjent leży płasko.Pozycjonowanie zależy od ustawienia i od tego, czy zabieg odbywa się z dorosłym lub dzieckiem.U dzieci często stosuje się nacisk szczęki.
2. The endotracheal tube with the assistance of a lighted laryngoscope (a Glidescope video laryngoscope is particularly helpful for people who are obese or if a patient is immobilized with a suspected injury to the cervical spine) is inserted through the mouth (or in some cases, nos) po usunięciu języka z drogi.
3. Kiedy założymy, że rurka jest we właściwym miejscu,Lekarz wysłucha płuc i górnej części brzucha pacjenta, aby upewnić się, że rurka endotrachealna nie została przypadkowo wprowadzona doprzełyku.
4. Inne oznaki wskazujące na prawidłowe ustawienie rurki mogą obejmować ruch klatki piersiowej z wentylacją i mglenie w rurce.mankiet balonowy jest nadmuchany, aby utrzymać rurę przed przemieszczeniem się z miejscaNastępnie przewód jest przymocowany do twarzy pacjenta.

Sprawdzanie właściwego umieszczenia:

• Po umieszczeniu rurki ważne jest, aby upewnić się, że jest naprawdę w odpowiednim miejscu, aby wentylować płuca pacjenta.zwłaszcza dzieci, które doświadczyły traumy.
• W terenie, sanitariusze mają urządzenie, które pozwala im określić, czy rurka jest w prawidłowej pozycji poprzez zmianę koloru.często wykonuje się rentgen klatki piersiowej, aby zapewnić dobre umieszczenie, chociaż przegląd z 2016 r. sugeruje, że rentgen piersi jest niewystarczający, podobnie jak oksymetria pulsu i badanie fizyczne.
• Oprócz bezpośredniej wizualizacji przejścia rurki między strunami głosowymi,autorzy badań zalecali stosowanie detektora dwutlenku węgla (kapnografii) u pacjentów z dobrą perfuzją tkanek, z ciągłym monitorowaniem, aby upewnić się, że rurka nie zostanie przemieszczona.
• W przypadku zatrzymania akcji serca zaleca się wykonanie obrazu ultradźwiękowego lub wykrycie przełyku.

Po zabiegu:

Po umieszczeniu rurki i podłączeniu pacjenta do aparatu wentylacyjnego, pracownicy służby zdrowia będą monitorować rurkę, ustawienia,i zapewnić zabiegi oddechowe i wysysające w razie potrzebyZ uwagi na położenie rurki, pacjenci, którzy są przytomni, nie będą mogli mówić, gdy rurka jest na miejscu.